Kindermishandeling heeft vaak dramatische gevolgen. Artsen hebben de plicht om kinderen zo veel mogelijk te beschermen, dus ook tegen kindermishandeling. Artsen kunnen het verschil maken voor kinderen en gezinnen waar mishandeling en geweld voorkomen. Dat kunnen ze doen door een opening te bieden voor een gesprek, een ‘niet-pluisgevoel’ te benoemen en signalen serieus te nemen. En door stappen te zetten om kindermishandeling te stoppen.
Een ethisch dilemma in dergelijke situaties is soms de vraag of de situatie ernstig genoeg is om in te grijpen en het beroepsgeheim te doorbreken. Ook is het soms lastig om te beslissen of je als arts zelf hulp moet verlenen of de situatie moet melden bij Veilig Thuis. Om je bij deze afweging te ondersteunen bestaat onder andere de KNMG-meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld. Of gebruik het stappenplan bij het maken van een dergelijke afweging.
Lees verder in het KNMG-dossier kindermishandeling en huiselijk geweld.