Respect voor de autonomie van de patiënt betekent niet dat de patiënt alles alleen zou moeten beslissen. En daarbij geen hulp, steun, of advies van anderen zou mogen krijgen. De patiënt mag natuurlijk overleggen met jou als arts of naasten. Overleg met anderen kan de patiënt juist heel goed helpen om een eigen visie te ontwikkelen en beslissingen te nemen. Als arts speel je hierin een belangrijke rol. Dat doe je door de patiënt uit te nodigen tot gezamenlijke besluitvorming, waarbij het proces van samen beslissen behulpzaam kan zijn. Samen beslissen is het proces waarin de arts en de patiënt gezamenlijk bespreken welk medisch beleid het beste bij de patiënt past. Daarbij bespreken ze alle opties, voor- en nadelen, patiëntvoorkeuren en omstandigheden. Er zijn een paar belangrijke uitgangspunten voor samen beslissen; zowel arts als patiënt worden zich bewust van het feit dat ze samen beslissingen kunnen maken over de juiste zorg, op het juiste moment, op de juiste plaats; de patiënt krijgt duidelijke informatie over alle mogelijkheden; als arts luister je en breng je samen met de patiënt in kaart wat voor die patiënt belangrijke overwegingen zijn; de patiënt komt in overleg met de arts tot de best passende keuze. Respect voor autonomie betekent evenmin ‘U vraagt, wij draaien’. Autonomie is geen claimrecht van de patiënt. Je houdt ook altijd je eigen verantwoordelijkheid voor je handelen. Je verricht geen handelingen die tegen je professionele oordeel ingaan, alleen omdat de patiënt dat wil. Zo kan de patiënt of de vertegenwoordiger bijvoorbeeld geen medisch zinloze behandeling afdwingen.