Een patiënt die ter zake wilsonbekwaam is, kan zelf geen beslissing nemen. In dat geval wend je je tot de vertegenwoordiger. In een acute situatie kan je als arts toestemming veronderstellen. Artsen en vertegenwoordigers beslissen op grond van hun inschatting van wat het beste is voor de patiënt. Waar mogelijk wegen zij ook mee wat de patiënt zelf gewild zou hebben als zij of hij zich had kunnen uiten en houden rekening met wilsverklaringen. Als arts volg je de beslissing van de vertegenwoordiger. Behalve als dit in strijd is met de zorg van een goed hulpverlener. Je betrekt de wilsonbekwame persoon naar vermogen bij het informatie en besluitvormingsproces, ook al heb je haar of zijn toestemming niet nodig.