Dossier / bijgewerkt: 16 september 2020
Veel artsen maken wel eens mee dat een patiënt een gesprek wil opnemen. Een geluidsopname kan de zorgverlening ondersteunen en patiënten grip geven op het zorgtraject. Tegelijk kan het maken van een geluidsopname ook ongemakkelijk voelen en het gesprek beïnvloeden. Wat zijn de regels en hoe hiermee om te gaan?
De KNMG-handreiking Opnemen van gesprekken door patiënten (PDF) biedt artsen handvatten om het opnemen van gesprekken door patiënten op een goede manier te integreren in de praktijk. Een korte visuele weergave vindt u in de infographic (PDF).
Als een patiënt het gesprek wil opnemen, dan kun je dat niet weigeren. Toch is het ook van belang om te vragen waarom iemand dat wil. Het kan zijn dat er een andere vraag achter zit. Mogelijk wilde een naaste van de patiënt bij het consult zijn, maar was die op dat moment verhinderd. Je kunt dan voorstellen om een afspraak te maken waar die persoon wel bij aanwezig kan zijn. Misschien wordt ook in de behoefte van de patiënt voorzien als alleen de samenvatting van het consult wordt opgenomen.
Meld op de website of in de spreekkamer dat patiënten het gesprek kunnen opnemen, maar alleen voor privégebruik. Een consult mag dus bijvoorbeeld niet via social media worden verspreid. Door hier open over te zijn, voorkom je dat een patiënt het gesprek stiekem opneemt.
Het opnemen van een gesprek kan voor de arts zelf ook wat opleveren. Je kunt er namelijk nog eens op terugkomen bij de patiënt: ‘U heeft het gesprek de vorige keer opgenomen. Heeft u of een naaste van u naar aanleiding daarvan nog vragen?’ Dan gebruik je het als opstapje om het gesprek verder te brengen en om samen met de patiënt tot beslissingen te komen.