Milan (38)* werkt als dermatoloog en brengt zijn vrije tijd door met veelvuldig gamen en chatten. In zijn studententijd deed hij ook wel spelletjes met huisgenoten, maar de laatste jaren heeft hij het gamen opnieuw ontdekt. Wat begon als een leuke afleiding is nu een dagelijkse bezigheid geworden.
Als hij eenmaal achter de computer zit, vindt hij het moeilijk om te stoppen. Ook als het diep in de nacht wordt en hij bijna niet meer aan slapen toekomt. Tijdens het werk kijkt hij Youtube-video’s over zijn favoriete game, wanneer hij ook maar even tijd heeft. Soms komt hij er pas na uren achter dat hij nog niet heeft gegeten. Hij is steeds vaker te laat op afspraken of zegt die op het laatste moment af. Vrienden en familie ziet Milan niet veel meer. De maandelijkse borrel met collega’s slaat hij al tijden over.
Perspectief van Milan zelf: “Ik zit niet lekker in mijn vel. Mijn werk vraagt heel veel van me en ik heb dan geen puf meer om nog iets af te spreken. En al helemaal niet om literatuur bij te houden of nascholing te volgen. Van vrienden en collega’s hoor ik dat ik er vermoeid uitzie. Het enige wat ik nog voor elkaar krijg als ik thuiskom, is gamen of chatten. Dat is eigenlijk nog het enige waarbij ik me echt kan ontspannen. Daarom doe ik het zo graag.”
Perspectief van studievriend, die in hetzelfde ziekenhuis werkt: “Jammer dat Milan onze afspraak heeft afgezegd. Dit is al de derde keer. Hij wilde liever een avond thuis zijn. ‘Misschien een potje gamen en dan op tijd naar bed’, zei hij. Hij ziet er ook erg vermoeid uit de laatste tijd, dus hij zal het wel razend druk hebben in het ziekenhuis. Ik laat hem maar even met rust. Het zal wel weer overgaan.”
Perspectief van de poli-assistente: “Milan is alweer te laat. Hij ziet er slecht uit. Wat er ook met hem aan de hand is, wij hebben er last van. De wachtkamer zit al tjokvol. Ik vraag me af of hij zijn consulten misschien afraffelt om tijd in te halen. Ik heb het gevoel dat er iets met hem aan de hand is. Moet ik dit melden bij mijn leidinggevende?”
Perspectief van de bestuurder MSB: “Milan was niet op de laatste stafvergadering. Nu ik daarover nadenk, vind ik het vreemd dat hij er niet was omdat hij er eigenlijk altijd is. Daar heb ik eerder niet bij stilgestaan.”
* Persoonsgegevens zijn gefingeerd
Deze casus leent zich heel goed om collega's, aios of co-assistenten uit te nodigen tot een reflectief (groeps)gesprek over middelengebruik en verslaving onder artsen. Download de casus en ga samen aan de slag met de vragen.