Dossier / bijgewerkt: 20 januari 2021
Artsen kunnen in bijzondere omstandigheden euthanasie verrichten en hulp bij zelfdoding verlenen. De euthanasiewet, ofwel de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding, benoemt de voorwaarden waaronder dit mogelijk is. Levensbeëindigend handelen op verzoek van de patiënt is een uiterst middel in die situaties waarin de patiënt en de arts voor hun gevoel met de rug tegen de muur staan, omdat het lijden op geen enkele andere, redelijke manier kan worden verlicht.
Er bestaat geen recht op euthanasie. Principiële bezwaren van artsen tegen euthanasie en hulp bij zelfdoding dienen te worden gerespecteerd. Wel is het zo dat de behandelend arts tijdig en helder met een patiënt moet spreken over diens laatste levensfase als dit in zicht komt. De arts benoemt daarbij wat voor hem de (on)mogelijkheden zijn, inclusief zijn eigen opvatting over euthanasie of hulp bij zelfdoding.
De KNMG heeft voor artsen richtlijnen en randvoorwaarden uitgewerkt voor euthanasie en hulp bij zelfdoding, zoals de KNMG-KNMP Richtlijn Uitvoering euthanasie en hulp bij zelfdoding (2012).
Deze richtlijnen en andere documenten worden periodiek doorgelicht. Zo wordt momenteel de KNMG-KNMP Richtlijn Uitvoering euthanasie getoetst aan de laatste wetenschappelijke en professionele inzichten. Daarbij raadpleegt de richtlijnencommissie zo nodig externe experts. De commissie bestaat uit een onafhankelijke voorzitter, dr L. Wigersma, twee ziekenhuisapothekers, twee openbare apothekers, een anesthesioloog-intensivist, een internist-intensivist en twee huisartsen, en wordt ondersteund vanuit de KNMG en KNMP.
In het project 'Euthanasie bij dementie' onderzoekt de KNMG onder welke voorwaarden het professioneel verantwoord is om euthanasie uit te voeren bij mensen in de verschillende fasen van dementie. Het resultaat van dit project wordt een visie waarmee we dokters houvast willen geven om samen met patiënten tot goede afwegingen te komen.
Meer informatie over het KNMG-project euthanasie bij dementie.
Op de hoogte blijven van het KNMG-project Euthanasie bij dementie? Schrijf u in voor de projectennieuwsbrief.
Onze huisartsenpraktijk wil alle papieren medische dossiers digitaliseren. Een aantal dossiers bevat ook een schriftelijke wilsverklaring. Mag ik alle dossiers scannen en ze daarna vernietigen?
U mag papieren dossiers en daaraan toegevoegde stukken vernietigen, nadat u ze digitaal heeft opgeslagen en beveiligd. Wel is het van belang dat een scan een juiste en volledige weergave is van het originele document. Ook moeten alle dossiers voldoende toegankelijk en raadpleegbaar zijn.
Papieren dossiers en ingekomen correspondentie worden tegenwoordig vaak gescand en digitaal opgeslagen. Zodra dat gebeurd is en de digitale documenten beveiligd zijn, mogen de papieren dossiers en de ingekomen correspondentie worden vernietigd. De wet stelt namelijk geen inhoudelijke eisen aan de wijze waarop een medisch dossier wordt ingericht of vormgegeven. De dossierplicht bepaalt alleen dat de arts relevante informatie bijhoudt over de behandeling of begeleiding van een patiënt.
Dit betekent dat een arts ook een scan in het medisch dossier mag opnemen. Dat geldt ook voor belangrijke documenten, zoals schriftelijke wilsverklaringen. Belangrijk is wel dat de scans een juiste en volledige weergave zijn van de originele documenten. De papieren documenten hoeven dan niet meer bewaard te worden.
Toegankelijk en raadpleegbaar
Daarnaast is het belangrijk dat de dossiergegevens, dus ook de opgeslagen scans, voldoende toegankelijk en raadpleegbaar zijn en blijven. Dat is nodig voor een goede zorgverlening. Bovendien moet de patiënt zijn rechten met betrekking tot die stukken (zoals het recht op inzage, afschrift en vernietiging) kunnen blijven uitoefenen.